(0)
30 lat istnienia parafii
upoważnia nas do historycznych wspomnień i do wyrażenia Bogu serdecznej wdzięczności za wszelkie dobro otrzymywane w ciągu tych lat.
Ksiądz Bp Edward Kisiel, Administrator Apostolski Archidiecezji w Białymstoku, przewidując dynamiczną rozbudowę północno-zachodniej części miasta, w czerwcu 1977 r. wydzielił z parafii św. Rocha następujące osiedla: Antoniuk, Dziesięciny, Wysoki Stoczek, Bacieczki oraz wsie: Zawady, Osowicze i Szelachowskie i mocą dekretu z dnia 17 VI 1977 r. ustanowił Parafię św. Kazimierza Królewicza. Imię Patrona parafii łączy się z osobą Ks. Prałata Adama Abramowicza, wielkiego czciciela św. Kazimierza, wilnianina i budowniczego kościoła św. Rocha, który drewnianą kaplicę na cmentarzu grzebalnym przy ulicy Antoniuk Fabryczny nazwał tym imieniem. Od 1977 r. ta niewielka kaplica cmentarna stała się świątynią parafialną, a budynek stanowiący własność kościelną, wzniesiony również przez Ks. Adama Abramowicza, w znacznej części wówczas zajęty przez przychodnię lekarską i aptekę, spełniał rolę plebanii.
Mieszkańcy nowej parafii i miejscowe duchowieństwo (proboszcz i dwóch wikariuszy) od samego początku żyli myślą o konieczności budowy nowej świątyni. Rozpoczęto też konkretne starania w celu uzyskania zezwolenia. Ze względu na panujące wówczas układy polityczne sprawa nie była prosta ani łatwa. Chodziło przecież o przełamanie istniejącej wtedy bariery - ideologia komunistyczna była przeciwna budowie świątyń.
W latach 1945–1981, mimo usilnych starań władz kościelnych, nie uzyskano żadnego pozwolenia na wzniesienie obiektu sakralnego na terenie naszego miasta. Pertraktacje z władzą państwową, liczne pisma opatrzone podpisami parafian, delegacje parafian z konkretnymi argumentami i inne kroki zmierzające do uzyskania pozwolenia na budowę kościoła przyniosły skutek dopiero w związku z wydarzeniami 1981 roku.
W kwietniu 1981 roku Ks. Witold Pietkun, kapelan powstałej w Białymstoku „Solidarności”, na wskazanym przez siebie wzgórzu przy ul. Leszczynowej, gdzie obecnie znajduje się kościół i plebania, rozpoczął przygotowania do zgromadzenia na religijno-patriotyczne spotkanie członków Solidarności i licznych sympatyków tego ruchu. Niestety, nie dane mu było modlić się wspólnie z kilkoma tysiącami mieszkańców Białegostoku, którzy czterokrotnie przychodzili na to wzgórze przed polowy ołtarz z trzema brzozowymi krzyżami, aby błagać Boga o wolność religijną i pomyślność Ojczyzny. Ksiądz Pietkun zmarł nagle 29 kwietnia 1981 r. W dniu 3 maja 1981 r. pierwsze nabożeństwo w jego zastępstwie odprawił i kazanie wygłosił ks. Sławoj Leszek Głódź (obecnie Arcybiskup Warszawsko–Praski). Kolejnym nabożeństwom na tym placu przewodniczyli Ks. Bp Edward Kisiel i Ks. Bp Edward Ozorowski. Znaczenie wspomnianych wyżej wydarzeń 1981 r. w tworzeniu i umacnianiu wspólnoty parafialnej skłoniły nas do umieszczenia na frontonie kościoła tej właśnie daty.
dodane na fotoforum:
danka1 2009-08-17
I mnie też tam nie było, a ładnie jest
