(0)
W 1839 r. monaster powraca na łono Kościoła Prawosławnego. Od tego momentu, chociaż powoli zaczyna się stopniowy proces odnowy życia religijnego, trwający do wybuchu I wojny światowej. W tym okresie zostają wybudowane trzy nowe cerkwie, oczyszczono również z wapiennej pobiałki dawne supraskie freski.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości prawosławni mnisi zostają usunięci. W budynkach klasztornych początkowo urządzono szkołę rolniczą, a następnie przekazano je zgromadzeniu księży salezjanów. Na początku II wojny światowej białostocczyzna zajęta była przez wojskaRuiny Cerkwi Zwiastowania NMP radzieckie, które zamieniły klasztor w koszary, a cerkiew Zwiastowania NMP w warsztaty naprawcze. Pod koniec wojny, w 1944 r. wycofujący się hitlerowcy wysadzili główną świątynię w powietrze.
W okresie powojennym prawosławna społeczność Supraśla mimo dużych trudności zdołała zatrzymać małą klasztorną cerkiew p.w. św. Jana Teologa jako świątynię parafialną, budynki natomiast zostały przejęte na rzecz skarbu państwa. W 1984 r. po długich staraniach uzyskano pozwolenie i rozpoczęto rekonstrukcję zburzonej w czasie wojny cerkwi Zwiastowania NMP. W tym też roku utworzono Prawosławny Dom Zakonny przez co wznowiono życie monastyczne w Supraślu.
Po długich i bardzo trudnych staraniach w lutym 1996 r. decyzją Urzędu Rady Ministrów budynki monasterskie zostały przekazane restytuowanemu w 1989 r. Prawosławnemu Klasztorowi Męskiemu Zwiastowania NMP w Supraślu.
dodane na fotoforum:
