(0)
Centrum Astoria to nowy, oddany do użytku w październiku 2007r. obiekt położony się na w samym sercu Białegostoku. Skupione zostały w nim: Restauracja, dwie sale bankietowe, Cukiernia z tarasem widokowym położona na trzecim piętrze oraz Bar bistro i Pub.
O historii tego starego, bo datującego swe powstanie na rok 1731 budynku, przypominają zawieszone na ścianach collage, ukazujące fragmenty burzliwej historii Astorii- zwanej kamienicą Dworską. W wieku XVIII zamieszkiwana była ona głównie przez rzemieślników świadczących swe usługi na potrzeby dworu Branickich. W późniejszych latach w kamienicy narożnej świadczono doskonałe - jak wieść głosi usługi dentystyczne. W pierwszych latach XX stulecia oraz w okresie międzywojennym funkcjonowały w niej wszystkie białostockie apteki: Ajzensztadta, Wilbuszewicza, Kuryckiego, Faberkiewicza, Frausztetera. W czasie drugiej wojny światowej budynek został poważnie zniszczony. Odbudowano go w latach 1946 1952 według projektu Stanisława Bukowskiego z przeznaczeniem na gospodę - restaurację Ludowa. Następnie funkcjonował jako Restauracja Astoria.XXXXXXXXXXXXXKamienica dworska (Astoria) Rynek Kościuszki 4/1
W 1753 r. pożar zniszczył prawie całą zabudowę białostockiego rynku, to spłonął też
wówczas budynek stojący na narożu miejskiego placu i ulicy Wasilkowskiej (obecnie
Sienkiewicza). Był to piętrowy dom z muru pruskiego, wybudowany przypuszczalnie w 1731 r.
Mieszkało w nim małżeństwo Korbutów, zajmujące się tapicerstwem i pracujące na potrzeby dworu
Branickich. Wkrótce po pożarze budynek został odbudowany z cegły w podobnej formie
architektonicznej. Nadal zamieszkiwała w nim wdowa po tapicerze Anna Korbut. W pierwszych
latach XIX w. właścicielem tej kamieniczki został Chaim Zabłudowski. Mieściły się w niej
wówczas liczne drobne zakłady rzemieślnicze i mieszkania. W drugiej połowie tego stulecia nabył
go żydowski kupiec Barenbaum. Prowadził w nim sklep z materiałami piśmiennymi. Od początku
XX wieku aż do końca lat 30 w budynku tym mieścił się ceniony przez białostoczan gabinet
dentystyczny doktora Markusa Abramskiego. W tradycji miasta zapisał się ten obiekt głównie
dzięki funkcjonującym w nim aptekom. Mieściła się tu też piwiarnia i „Bar kresowy”.
Białostoczanie często gościli w istniejącej tu kawiarni.
Budynek w trakcie II wojny światowej został poważnie zniszczony. Zachowały się tylko jego
ściany zewnętrzne. Odbudowany w latach 1946 - 1952 według projektu Stanisława Bukowskiego,
dodane na fotoforum:
julka2 2009-08-31
UPRZEJJME SPOJRZENIE I UŚMIECH ZNACZA CZESTO WIĘCEJ,NIŻ UDANA ROZMOWA.Stefan Wyszynski.Spokojnej nocki:)
abi11 2009-08-31
autentycznie jestem zakochana w Białymstoku, mimo,że zupełnie w innym mieście urodziłam się, w innym wychowałam.Białystok w zawrotnym tempie rozwija się, pięknie zmienia, a to dzięki wspaniałemu prezydentowi miasta.Wreszcie miasto ma prawdziwego gospodarza.
atram 2009-08-31
Ciemna noc nad światem krąży,
do snu każdy z nas już dąży.
Więc po cichu pukam w drzwi
i DOBRANOC mówię Ci ;)))
abi11 2009-09-02
Z kinem „Ton” sąsiadują dwa budynki z czasów hetmana Branickiego, przedzielone modernistycznym domem towarowym z lat międzywojennych. Pierwszy z nich to barokowo-klasycystyczna dawna zbrojownia hetmańska, tzw. cekhauz. Nadano mu kształt typowego dla XVIII wieku dworku szlacheckiego, chociaż przeznaczony był – wbrew nazwie –do przechowywania sprzętu strażackiego. Potem pełnił rolę odwachu, a w latach międzywojennych – posterunku policji. Teraz zajmuje go Wojewódzkie Archiwum Państwowe. Drugi to dawna austeria, czyli karczma, budowla dwukondygnacyjna, pokryta mansardowym dachem z lukarnami, ze ściętym południowo-zachodnim narożem z balkonem ozdobionym portykiem i frontonem wspartym na dwóch kolumnach biegnących przez obie kondygnacje. Obecnie mieści się tam restauracja Astoria.
