(0)
Historia sanktuarium .
W roku 1876 w miejsce drewnianej kaplicy został wzniesiony murowny nieduży kościół, który w wyniku działań wojennych uległ zniszczeniu, został odbudowany w roku 1949 przez ks. Wacława Rabczyńskiego. On też, w roku 1953 wybudował w Świętej Wodzie grotę nad cudownym źródełkiem na wzór groty z Lourdes. Ks. abp metropolita białostocki Stanisław Szymecki W roku 1997 ustanowił w Świętej Wodzie sanktuarium, a 23 grudnia 1998 r. erygował parafię, wydzielając ją z parafii Przemienienia Pańskiego. Pierwszym kustoszem sanktuarium, a także proboszczem został mianowany ks. Alfred Butwiłowski. Zespół sanktuaryjny składa się z kościoła (kaplica), groty, wzgórza krzyży, cudownego źródełka i kaplic Dróżek Siedmiu Boleści Matki Bożej, rozmieszczonych na Błoniach Jana Pawła II [3]. Znajdują się tutaj jeszcze: sadzawki Betsaida i Siloe, "ciasna brama" oraz kapliczki różańcowe, a także ołtarz polowy.
W roku jubileuszowym na wzgórzu obok kościoła zaczęto stawiać krzyże wotywne i dziś już w krajobraz wpisana jest „Góra Krzyży” z Jubileuszowym Krzyżem Pielgrzymów (o wysokości 25 m). Natomiast krzyże pobłogosławione przez Jana Pawła II w dniu 6 marca i 4 października 2000 roku na Watykanie znajdują się w świątyni. W roku 2003 w 25-lecie pontyfikatu Jana Pawła II, w Drugiej Pielgrzymce Rowerowej do Rzymu, grupa pątników przekazała Ojcu Świętemu miniaturę groty świętowodzkiej. Organizator parafii, ks. A. Butwiłowski w latach następnych, odnowił kościół i pobudował plebanię oraz Dom Pielgrzyma - Centrum Pielgrzymkowo - Turystyczne [4].
dodane na fotoforum:
