mam nadzieje że wycieczka po tym muzemum nie zanudzi was :)

Epokę karbonu możemy nazwać złotym wiekiem roślinności. Okres ten trwał od 360 do 290 mln lat temu. Na ogromnych obszarach lądu, w pobliżu mórz i jezior, rozciągały się podmokłe tereny i bagna. Ponieważ panował wtedy ciepły i wilgotny klimat tropikalny, nieznający okresów chłodu ani suszy, rośliny miały wspaniałe warunki do rozwoju. Wiecznie zielona puszcza karbońska przypominała współczesną dżunglę zwrotnikową. W ciągu milionów lat w obrębie tej gigantycznej cieplarni rosły: widłaki, skrzypy, paprocie, kordaity. Najczęściej występującymi roślinami karbońskimi były widłaki: lepidendrony i sigilarie. Lepidendrony wzrastały na wysokość do 30 m i miały gruby na 2 m pień. Zamiast korzeni lepidendrony posiadały kłącza zwane stigmariami rozrastające się poziomo przy powierzchni gruntu. Podobne do lepidendronów sigilarie były mniej rozgałęzione. Równie powszechne w bagiennym lesie karbońskim były skrzypy. Osiągały od 10 do 20 m wysokości, a średnica pnia dochodziła do 1 m. Na obszarach mniej wilgotnych rosły, nawet 10-metrowe, paprocie drzewiaste oraz wysokie na 40 m kordaity uważane za przodków drzew iglastych. Obumierające rośliny karbońskie tonęły w jeziorze lub w bagnie ulegając przekształceniu w torf. Torfowiska zasypywane były materiałem skalnym naniesionym przez morza lub rzeki. Ponieważ teren obniżał się nieustannie, to warstwa skał stawała się grubsza, a pokłady torfu poddane były coraz wyższemu ciśnieniu i temperaturze. W wyniku tych oddziaływań torf ulegał przeobrażeniu w węgiel brunatny Efektem ostatecznym trwającego miliony lat procesu są pokłady węgla kamiennego występujące w Polsce na terenie trzech zagłębi: Górnośląskiego, Wałbrzyskiego i Lubelskiego.

dodane na fotoforum:

• Dodaj zdjęcie
• Co tylko masz
• Moje foto
• Fotki
• Zabytki Techniki
• Co tylko chesz t dod
• Różne
• Dużo zdjęc
• Warto zajrzeć
• Fotografie