Papierowa rezydencja

Szerszeń europejski (Vespa crabro) jest największą europejską żądłówką. W przeszłości było to zwierzę leśne, a gniazda zakładane były najczęściej w dziuplach drzew. W wyniku kurczenia się właściwych miejsc do rozrodu, owady te zaczęły zasiedlać budki lęgowe, strychy, kominy, otwory wentylacyjne czy okapy dachów. Wczesną wiosną zapłodnione poprzedniego roku samice przystępuje do budowy gniazda. Wykorzystują do tego celu próchniejące drewno i własną ślinę. Z powstałej masy papierowej budowane są pierwsze komórki, w których rozwijają się robotnice. Gdy robotnice już się wylęgną, przystępują do rozbudowy kolonii, a samica do składania jaj w nowo wybudowanych przez robotnice komórkach. Robotnice rozbudowują gniazdo, pełnią rolę strażniczek, karmią młode larwy oraz utrzymują właściwą temperaturę w gnieździe. Jedna kolonia w okresie swojego pełnego rozkwitu może liczyć kilkaset osobników. Ostatnie larwy przekształcają się w pokolenie płodnych samic i samców, a jesień jest porą inicjacji dopełnienia cyklu rozrodczego tych owadów.

To gniazdo spotkałam pod koniec lata w starym parku pod budką lęgową. Zdjęcie zrobiłam z dość dużej, bezpiecznej odległości:). Ale ponieważ nigdy wcześniej nie widziałam gniazda szerszeni więc postanowiłam je zobaczyć z bliższej odległości…