Parafia Macierzyństwa Najświętszej Maryi Panny i Świętego Michała Archanioła w Bolesławiu – rzymskokatolicka parafia, położona w dekanacie sławkowskim, diecezji sosnowieckiej, metropolii częstochowskiej w Polsce. Utworzona w 1798 roku.

Dnia 6 listopada 1798 roku biskup krakowski wydał akt erekcyjny dla nowej parafii w Bolesławiu. 8 grudnia 1890 roku został powołany komitet budowy nowego kościoła. Budowę okazałego neogotyckiego kościoła ukończono w 1906 roku. Do jego wybudowania użyto miejscowego budulca. Kamień pochodził z Bukowna, cegła ze Sławkowa i Strzemieszyc.

Kościół usytuowano na wzniesieniu zwanym Kopiec, przez co góruje swoją sylwetą nad okolicznymi, w większości parterowymi i dwukondygnacyjnymi budynkami. Fasada posiada dwie duże, strzeliste wieże oraz sygnaturkę, znajdującą się w połowie połaci dachowej nad prezbiterium. W zachodniej wieży umieszczono trzy dzwony: "Josephus", "Felix" i "Romanus" sprowadzone z Londynu w 1861 roku. Czwarty dzwon nosi imię "Moszczyński". Ufundowany został w 1802 roku przez Hilarego Moszczyńskiego - właściciela dóbr bolesławskich. W wieży wschodniej znalazł miejsce mały dzwon, ręczny o imieniu "Maria".

Główny ołtarz w stylu gotyckim, nawiązuje do tryptyku krakowskiego z kościoła mariackiego. W ołtarzu tym mieści się piękna rzeźba wyobrażająca Najświętszą Pannę z Bożym Dzieciątkiem siedzącą na tronie - Królową Korony Polskiej. Warto zobaczyć też polichromie na ścianach przedstawiające sceny z życia Jezusa. Autorem obrazów jest olkuski malarz Bronisław Grzywacz, absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, uczeń Stanisława Wyspiańskiego. Autorem projektów witraży do prezbiterium kościoła, które zostały wykonane przez Zakład Witraży Żeleńskich z Krakowa, był Władysław Jastrzębski. Wystrój rzeźbiarski wykonany został pod kierownictwem artystycznym jednego człowieka, ucznia krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych za czasów dyrektorowania Jana Matejki, Pawła Turbasa (1851-1921). Turbas związał się później z zakładem rzeźbiarskim Franciszka Wyspiańskiego, ojca poety Stanisława