'poz­bieraj se­kun­dy w godziny
niech nie prze­ciekają przez palce
jak mi­liony słów niepot­rzeb­nych

i zap­roś mnie na par­kiet z liści
krop­la­mi ro­sy pokryty
wiatr wir­tuoz znów nam zagra
i roz­kołysze ko­rony drzew
szu­mem liści nam zaklaszcze
ba­bie la­to we włosy wplecie
na pożeg­na­nie z latem

a miłość… sub­telnie
niech wni­ka w głębie źrenic
bar­wa­mi je­sieni op­la­ta nasz czas

i choć la­to od­chodzi…
w nas nic się nie zmieni
prze­cież kochasz do­tyk moich warg'