Biedronka

Szła biedronka siedmiokropka
Idąc blaszką mszycę zgniotła
Rozejrzawszy się wokoło
Pochłonęła zdobycz sporą

Spacerując po źdźble trawy
Krokiem chwiejnym i niemrawym
Potrącając mrówkę małą
Twierdzi, że się nic nie stało

Grzęznąc czasem w gęstym krzewie
Wielki lament w pędach sieje
"Gdzie wyrastasz głupi drabie,
Twoje miejsce tam przy stawie"

Gdy przysiadła na zasłonce
Chroniąc ciało przed gorącem
Skryła kropkę płatkiem skrzydła
By zliczenie lat powikłać

Dziewczę łapiąc żuczka z rana
Mówi w Słońcu roześmiana
"Boża Krówko, leć do nieba,
Przynieś mi kawałek chleba"

Ta się wzbija - odfrunęła
Lecz nie szuka w niebie chleba
Poleciała by pod listkiem
Obtańcować mszyce wszystkie

Do was prośba drodzy mili
Byście chrząszcza ocenili
Czy istotnie piegowata
Pożyteczna jest dla świata?
autor:mrożny