(0)
Z XV w. pochodzą udokumentowane fakty o użytkowaniu zamku jako więzienia. W 1437 r. Zbigniew Oleśnicki więził w lochu wieży opata Mikołaja z Buska. Ponadto Kazimierz Jagiellończyk oddał biskupom krakowskim władzę sądowniczą nad świeckimi poddanymi klucza dóbr lipowieckich. W XVI w. wzrasta znaczenie Lipowca jako więzienia. Przetrzymywano tu osoby podległe jurysdykcji duchownej na terenie diecezji krakowskiej. Duchowni bowiem nie podlegali sądom świeckim, lecz własnym, stanowym. Obok duchownych odpowiadających za przekroczenia prawa kanoniczego więziono też propagatorów i zwo- lenników szerzącej się w Polsce reformacji. W 1526 r. uwięziono w Lipowcu Macieja z Ropczyc, a w 1550 r. Franciszka Stankara, profesora Akademii Krakowskiej, znanego reformatora religijnego, zwolennika Zwinglego, współautora wspaniałego przekładu Biblii zwanej Brzeską.
Z czasami pontyfikatu biskupów Jana Konarskiego i Andrzeja Zebrzydowskiego (XVI w.) wiąże się powiększenie cel więziennych, pojawienie się dwu półbaszt na drodze dojazdowej do przedzamcza. Przekształceniu uległ także rejon przedbramia.
W sierpniu 1629 r. groźny pożar strawił całkowicie zabudowę przedzamcza, poczynił także szkody w zamku górnym. Odbudową zajął się biskup Jakub Zadzik. Poprawiono mury, odbudowano drugą basztę, na nowo pokryto dachy.
dodane na fotoforum:
