(0)
ze względu na zły stan zabudowy zamek przestał być siedzibą biskupów. Rolę tę przejął obszerny dwór u podnóża Lipowca. W 1655 r. zamek nie zdołał obronić się przed nowoczesną armią szwedzką. Po blisko dwuletnim pobycie generał Wirtza opuścił zamek - rozpoczął się długi okres upadku. Pobyt wojsk okupanta przyczynił się do znacznej dewastacji, stracił rolę rezydencji, bo nie mógł sprostać wymogom wygody i reprezentacji.
Podźwignął się jeszcze w XVIII wieku, zaadaptowany do zmiennych funkcji przez biskupa Felicjana Szaniawskiego, który w 1720 r. przystąpił do odbudowy zamku przystosowując go na miejsce rekolekcji i dom poprawy dla księży. Opiekę nad nim powierzył konwentowi misjonarzy ze Stradomia.
W 1780 r. dobra lipowieckie wraz z zamkiem przejęto na rzecz skarbu państwa. W 1800 r. znowu strawił go pożar naruszając dachy i mury najwyższej kondygnacji i poważnie uszkodził istniejące wnętrza. W pierwszej połowie XIX w. dzierżawili go hr. Józef Hadziewicz, Wincenty Kędzierski i Jan Wiśniewski. W 1868 r. stał się własnością Antoniny Łąckiej, od której odkupili Lipowiec hrabiowie Donnersmark.
Opuszczony i niszczejący zamek przetrwał w stanie ruiny do połowy lat pięćdziesiątych XX w., kiedy to uznano Lipowiec za obiekt zabytkowy. Prace konserwatorskie i wykopaliskowe przeprowadzono w latach 1961-1969. Po zakończeniu prac konserwatorskich został włączony jako oddział do chrzanowskiego Muzeum.
dodane na fotoforum:
