Barokowy kościół w  Rydzynie

Kościół parafialny p.w. św. Stanisława, biskupa i męczennika w Rydzynie.

Zbudowany w 1751 r. z fundacji księcia Aleksandra Józefa Sułkowskiego na miejscu kościoła z początku XV w. zniszczonego w 1707 r. i kościoła drewnianego z 1716 r. Wybitne dzieło Karola Marcina Franta, osiadłego w Rydzynie architekta i budowniczego z Legnicy, pozostającego pod wpływem K.I. Dientzenhofera z Pragi. Kościół późnobarokowy, o bogato ukształtowanej bryle, niemal całkowicie pozbawionej kątów prostych. Zachowany oryginalny wystrój wnętrza, po części zmienionego w l. 1785 – 86 przez Ignacego Graffa, architekta księcia Augusta Sułkowskiego. Nad wejściem głównym portal z kartuszem herbowym z herbem Sulima Sułkowskich w części centralnej. Rozległa nawa o kształcie wydłużonego ośmioboku nakryta płaską kopułą, mieści sześć ołtarzy bocznych. Ołtarze z obrazami Matki Boskiej Łaskawej i św. Józefa Kalasantego fundacji księży Pijarów, w l. 1775 – 1793 opiekujących się parafią i prowadzących w Rydzynie znane szkoły średnie. Ołtarz główny z poł. XVIII w. Za ołtarzem jedna z najcenniejszych rzeźb późnego średniowiecza w Polsce – płyta nagrobna zm. w 1423 r. Jana z Czerniny, założyciela miasta. Do kościoła przylega budynek plebanii z 1774 r. Kościół parafialny w Rydzynie jest siedzibą dekanatu złożonego z 9 parafii zamieszkałych przez ponad 19 tys. wiernych.