Ślady dawnych Kopalń-Kopalnia „Beatensglück” (Szczęście Beaty)

Ślady dawnych Kopalń-Kopalnia „Beatensglück” (Szczęście Beaty)

W 1900 roku szyb "Helena" został zmodernizowany, otrzymał nowe nadszybie ze stalową wieżą wyciągową. Wybudowano nową kotłownię z centralą elektryczną, powiększono łaźnię i kuźnię, postawiono stację kompresorów, wozownię i wagę drobnicową. W 1903 roku przystąpiono do eksploatacji węgla z filaru bezpieczeństwa szosy Rybnik – Racibórz, przy zastosowaniu podsadzki płynnej piaskowej. Piasek czerpano z piaskowni w pobliżu szybu „Johannes”. Następną piaskownię założono w odległości 650 m na wschód, dokąd prowadziła kolejka szynowa Sandbahn. W 1904 roku kopalnia zmieniła strukturę własnościową – z dotychczasowej własności „rodzinnej” spadkobierców Franciszka Strahlera została przekształcona w gwarectwo. Było to gwarectwo nowego prawa, w którym majątek kopalni został podzielony na 1000 kuksów. Poza dotychczasowymi właścicielami w gwarectwie pojawili się nowi gwarkowie, wśród nich znaczniejsi to: Katowicka Spółka Akcyjna dla Górnictwa i Hutnictwa Kattotwitzer A.G. für Bergbau und Eisenhüttenbetrieb, posiadająca 1/20 wartość kopalni oraz hurtownik węglowy Fryderyk Friedlaender, do którego należała również 1/20 część. Hurtownik węglowy Friedlaender stopniowo zwiększał swoje udziały w gwarectwie kopalni tak, że w 1913 roku stał się jej właścicielem i włączył do Rybnickiego Gwarectwa Węglowego.
Nieoczekiwanie z dniem 1.02.1919 roku kopalnia została unieruchomiona. Bezpośrednią przyczyną był trwający od dłuższego czasu strajk górników na tle płacowym. W tym czasie strajkowały również inne kopalnie i zakłady przemysłowe w powiecie rybnickim, a jedynie ta kopalnia została zamknięta. Głównym jednak powodem był silny dopływ wysoko zakwaszonej wody, która niszczyła urządzenia stalowe, oraz trudności eksploatacyjne spowodowane zaburzeniami geologicznymi północnej części kopalni, a południowa część kopalni została już prawie wyeksploatowana. Strajk tylko skrócił o parę lat agonię kopalni, gdyż przygotowane partie pokładów mogły być jeszcze przez jakiś czas eksploatowane i po tym okresie kopalnię i tak by zamknięto.
Do kopalni „Beatensglück” w 1869 roku została przyłączona kopalnia „Franz Joseph”. Jej nadanie uzyskał w 1857 roku Franciszek Strahler. W tym samym roku przystąpiono do głębienie szybu, które wkrótce wstrzymano ze względu na silny dopływ wody. Dalsze prace podjęto w 1865 roku, po zainstalowaniu na szybie parowego urządzenia odwadniającego, a w 1867 roku rozpoczęto wydobycie. Po śmierci Franciszka Strahlera w 1869 roku kopalnia przeszła na własność jego spadkobierców, którzy kopalnię unieruchomili. Obszar kopalni został włączony do obszaru kopalni „Beatensglück”

dodane na fotoforum:

(komentarze wyłączone)