Siedzę na ławce w parku
wtulona we własne myśli
tak pięknie tu i spokojnie
drzewa zielenią rozbłysły...
Odurzona zapachem wiosny
przymykam oczy na chwilę
A myśli już we mnie wirują
jak kolorowe motyle.
Wiatr chłodny, orzeźwiający
z wiewiórką w konarach buszuje
tutaj tak cicho i pięknie....
a świat wokół wariuje....
I po co komu to wszystko,
ten wyścig szczurów i blichtr
wystarczy mała chwilka
by człowiek odszedł, znikł....
Ta pora mnie dziwnie nastraja
szelestem motyli oddycham
w błękit nieba wpatrzona
w sobie znikam.....
dobranoc ulubieni...
reni50 2010-05-21
piękny wiersz i zdjęcie, zachęca do wyjścia na spacer... oby pogoda jutro dopisała bo teraz już za późno...
maja1 2010-05-23
super światło, pięknie