Słoneczko się budzi... :)))

Obłoki, co z ziemi wstają

I płyną w słońca blask złoty,

Ach, one mi się być zdają

Skrzydłami mojej tęsknoty.

Te białe skrzydła powiewne

Często nad ziemią obwisną,

Łzy po nich spływają rzewne,

Czasem i tęczą zabłysną.

Gwiazdy, co krążą w przestrzeniach

Po drogach nieskończoności,

Są one dla mnie w marzeniach

Oczami mojej miłości.

Patrzą się w ciemne odmęty

Te wielkie ruchome słońca...

I ja miłością przejęta,

Patrzę i tęsknię bez końca.

Adam Asnyk.