(1)
Kościół w Modrzu istnieje od 1066 r. ufundowany przez księcia Władysława Hermana. W tym też roku książę Władysław wraz z żoną Judytą, córką czeskiego króla, na wieść o cudach za wstawiennictwem św. Idziego, posłali dary i list do klasztoru założonego przez świętego na południu Francji, upraszając o łaskę potomstwa, o które długo już, bez powodzenia zabiegali. Był to rok szczęśliwy, bowiem nie nastał kolejny, a Judyta poczęła syna Bolesława, zwanego później Krzywoustym. Książę Herman, z wdzięczności za okazane mu łaski, ufundował wiele kościołów na cześć świętego Idziego, w tym również, w Modrzu, który pozostawał zawsze pod patronatem królewskim. Święty Idzi - opat, syn ziemi greckiej słynął z czystości obyczajów, pokory i miłosierdzia dla biednych. Dokonał wielu cudów, uzdrowień, odwracał zarazy i plagi, upraszał o łaski dla potrzebujących. Odpust świętego Idziego ustanowił papież Juliusz II w 1505 r. W Modrzu, uroczystość odpustowa ku czci świętego Idziego odbywa się co roku w I niedzielę września. Od 1265 roku był tu już kościół parafialny, do połowy wieku XVIII drewniany wielokrotnie restaurowany. Nowy murowany kościół, od fundamentów budowany, stanął dopiero w roku 1784 za staraniem ówczesnego proboszcza, profesora w poznańskiej szkole akademickiej - Jerzego Chudzickiego. W 1936 r. kościół był poddany rozbudowie do współczesnej bryły architektonicznej. W czasie okupacji niemieckiej świątynię zamieniono na magazyn. Obecny neobarokowy kościół został zbudowany wg Projektu arch. Mariana Andrzejewskiego. Można tu jednak odnaleźć wiele zachowanych elementów z poprzedniego kościoła, min. orientowane prezbiterium tworzące przedsionek obecnego, kruchtę z lożami na piętrze i otwartymi do wnętrza arkadami, oraz boczny ołtarz będący do 1936 r. głównym, zestawiony z fragmentów z 1 i 2 połowie XVIII w. W nowym ołtarzu natomiast warto zwrócić uwagę na dwie barokowe rzeźby biskupów. W kościele znajdują się cenne dzieła, m.in.: "Wskrzeszenie Piotrowina", kopia obrazu Szymona Czechowicza w ołtarzu gł. Kościoła pojezuickiego w Poznaniu z XVIII/XIX w., "Św. Piotr" dzieło z XVIII w., oraz relikwiarzyk św. Jakuba w stylu regencji z XVIII w. Do dzisiaj zachował się nagrobek Antonelli z Zakrzewskich Potockiej, kasztelanowej rogozińskiej z 1815 r., a także wmurowane w zewnętrzną ścianę kościoła, epitafium Józefy z Potockich, Voto Kwileckiej, Voto generałowej Mojaczewskiej z herbami Pilawa i Poraj z roku 1821, oraz płyty nagrobne proboszczów ks. Marcina Apolinarskiego (1758) i ks. Jana Lerskiego (1840). Przestrzeń przykościelną zdobią figury przydrożne św. Jana Nepomucena z XVIII w. na wysokim dekoracyjnym cokole oraz stojąca w ogrodzie plebańskim barokowa rzeźba św. Józefa z Dzieciątkiem. Naprzeciw kościoła znajduje się zabytkowy budynek plebani. Po raz pierwszy wybudowali tu plebanię kasztelanowie w latach 1400 - 1412. Obecny dworek pochodzi z początku XX w.. W Polsce istnieje 49 kościołów poświęconych ku czci świętego Idziego, w tym 10 poświęconych w Wielkopolsce. Są to: Mikorzyn, główne miejsce czci świętego Idziego, Siemianice, Domasłów, Przedborów, Krobia, Czerwona Wieś, Modrze, Kcynia oraz dwa kościoły dziś nie istniejące w Środzie i Czerlejnie.
Tekst: Monika Piechowicz
