Kórnik -wnętrze zamku

przechodząc 
spoglądam w lustro
że krzywe - nieważne
za to odbicie teatralne

w zmęczonej głowie 
chaos
niczyja z nadmiarem pragnień
bez słów dotyku 
obojętna
tylko z wachlarzem możliwości

nadzieja co uskrzydla
chociaż ma kształt całości
matematycznie nic nie zmienia
i zawiodła

ust nie domykam 

wciąż zdziwiona

/T. Tomys/