Lilio, ty lilio, odurzasz zapachem,
kształtem swych kwiatów,uwodzisz też i mnie.
Siadam i wącham, i twe płatki ust ssie,
wzrastaj w ogrodzie, symbiozy oddechem.

Rękę wyciągam, chcę sięgnąć po kielich,
lecz puste to szkło, nektaru spragnione.
Pyłki, pręciki w bezruchu tulone,
od pięknej lilii, wszyscy już pomdleli.

Kochajcie lilie z tą łabędzią szyją,
co gracją, czarem nie mają tu równych,
Moja ty jesteś, jak nie - powiedz czyją.

Oddaj mi wszystko i zadręcz mnie dalej,
wdziękiem, powabem, paletą barw różnych,
a w tym finale, nektaru mi nalej.
autor anula-2