caprici 2017-08-31

W dopełnieniu lata ....

nie rozbieraj z tęsknot, jesienią są ciepłe
w krużgankach gałęzi z wypustką cynobru
z ciszą polnych tarnin na miedzach, gdzie sierpień
przemijanie złotem mimozy przyoblókł

nie rozbieraj z tęsknot dymów sponad ściernisk
niech mi się ułożą w owal jego twarzy
fugą czasu zdobny w poemat kolejny
w niepośpiechu myśli jeszcze nie czytany

dopełnieniem kapią korale jarzębin
marzenia odchodzą na wieczny niedosyt
w zaoranej bruździe późnoletnich wierszy
siadły głodne ciebie jesienne tęsknoty.

Autor : Ewa Pilipczuk

caprici 2017-08-31

Z kalendarza sierpnia
Karmią się z doskoku motyle i łątki
nie bojąc się stracha
w dziurawej kapocie
słonecznym refleksem aż kipią podołki
wszędobylskich kałuż
i rannych zaroszeń

na polach pożniwne słychać rekolekcje
w rżysku rozmodlonym
gawronim różańcem
stare grusze w sadach pięknieją rumieńcem
wśród szpaczych pogwarek
i wróblich utarczek

jarzębiny strojne w bogatą okrągłość
na bocianich gniazdach
czas ciszę rozpostarł
cóż że chłodne noce – tak ciepło mi z tobą
w naszym kalendarzu
zawsze późna wiosna.

Autor : Ewa Pilipczuk

caprici 2017-09-01

Wrzesień...

Wrzesień znowu zakochał się w barwach,
we fioletach co skradł z wrzosowiska,
złotem liści nam sypnął pod nogi
bo jak dawać, to trzeba dać wszystko.

Garść kasztanow okrągłych i rudych
mieszkajacych w kolczugach zielonych,
babie lato i dymy z ogniska
wieczorami błądzace wśród domów.

Na ścierniskach rozsypał ostatnie
wysuszone warkocze ze słomy,
a chmurzane zaprzegi ujarzmił
lustrem wody niebieskozielonej.

Wiatrem dmuchnął to w jedną to w drugą
kapelusze zdejmując przechodniom
i słoneczne akcenty rozrzucił
bo mu było tak właśnie wygodnie.

W sytych barwach zakochał się wrzesień
z namiętnością co dana artystom,
ci jesienią w grze świateł sie durzą
i wrześniowo, jak dają, to wszystko.

autor: sael