piękny, pachnący bez ---


Wiosno !
Zabierz dotkliwy chłód wieczorów,
pająki smutków, zastój marzeń;
śmiechem poranki udekoruj,
pochmurne myśli pod stół zamieć

niech nostalgiami tu nie śmiecą.
Ze wstążką wiersza daruj bukiet,
pozwól rozzłocić się już mleczom,
od codzienności zgrzebnej uciec

chociaż na chwilę. Z wiatrem przywiej
nadzieje słońcem podlewaną.
Miłością otul mnie troskliwie,
módl się zielenią
co dzień rano.
Ewa Pilipczuk