(3)
Żołna zwyczajna (żołna pospolita[3]) (Merops apiaster) - średni ptak wędrowny z rodziny żołn, zamieszkujący południową Europę, tylko lokalnie na północ od Alp i Karpat, a także południową Azję i lokalnie w Afryce. Wędrówki w V i VIII. Zimuje w Afryce na południe od Sahary. W Polsce najwcześniejsze wzmianki o lęgach pochodzą z XVIII i XIX w. (w 1792 r. pod Oławą i w 1887 r. pod Nidzicą)[4]. Obecnie skrajnie nielicznie, choć regularnie gnieździ się w części południowo-wschodniej kraju, lęgi znane są także od początku XXI wieku na Dolnym Śląsku [5].
Cechy gatunku
Słabo zaznaczony dymorfizm płciowy. Czoło białe, wierzch głowy i kark rdzawobrązowy, czarna pręga przez oko. Gardło żółtawe, oddzielone czarną przepaską błękitnego spodu. Barki, grzbiet i kuper złotooliwkowe (samica ma grzbiet oliwkowozielony, a pozostałe barwy mniej kontrastowe), skrzydła błękitno-zielone, pokrywy skrzydłowe i lotki drugorzędowe brązowe. Oliwkowozielony ogon, a środkowa para sterówek dłuższa od pozostałych o około 3 cm.
Wymiary średnie[6]
dł. ciała ok. 23-25 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 43-48 cm
masa ciała ok. 45-55 g
Biotop
Wysokie, piaszczyste urwiska, zarówno naturalne jak i sztuczne.
Gniazdo
Długa (do 2m), samodzielnie wygrzebana nora w urwisku.
Jaja
W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w połowie czerwca 5 do 6 jaj.
Wysiadywanie
Jaja wysiadywane przez okres około 20 dni przez obydwoje rodziców, choć udział samca jest ograniczony. Pisklęta opuszczają gniazdo po 30 dniach.
Pożywienie
Chwytane w locie owady, głównie błonkówki, chrząszcze, motyle, muchówki i prostoskrzydłe. Żądłówki miażdży końcem dzioba, aby uniknąć użądlenia. Jednak historię o niszczeniu rodzin pszczelich (nazwa gat. apiaster) są nieprawdziwe - z żądłówek chwyta przede wszystkim osy.
Ochrona
Objęta ochroną gatunkową ścisłą.
źródło : Wikipedia
dodane na fotoforum:
