(10)
W 1323 roku Jarosław otrzymał prawa miejskie. Już wówczas istniała tu parafia rzymskokatolicka, która należy do najstarszych na terenie archidiecezji. W 1375 roku książę Władysław Opolczyk nadał miastu prawa magdeburskie i przeniósł je na nowe obecnie zajmowane miejsce. Fundację parafii powiększył w 1508 roku Jakub z Krzywczy, zapisując dla niej wieś Szczytna. W 1523 roku Jadwiga z Warzyszyna, wdowa po Spytku, kasztelanie krakowskim, oraz jej córki - Anna, wdowa po Mikołaju z Zakliczyna, kasztelanie wojnickim, oraz Magdalena, żona Mikołaja z Pilczy - kasztelana bełskiego, za zgodą biskupa przemyskiego Rafała Leszczyńskiego, dokonały aktu fundacji Kolegiaty wraz z Kapitułą kolegiacką. W 1618 roku książę Janusz Ostrogski ufundował przy Kolegiacie Kolegium Mansjonarzy, które zostało zatwierdzone 1619 roku przez biskupa Stanisława Siecińskiego.
Pierwotny kościół parafialny pod wezwaniem św. Mikołaja był drewniany i znajdował się w obrębie późniejszego Opactwa Benedyktynek. Przetrwał on do 1757 roku, kiedy to rozebrano go na polecenie wizytującego parafię biskupa Wacława Hieronima Sierakowskiego. W 1473 roku wybudowano na nowym miejscu (przy obecnym rynku miejskim) gotycki kościół murowany, z fundacji Spytka z Jarosławia, podkomorzego przemyskiego i mieszczan jarosławskich. Został on poświęcony pod wezwaniem Wszystkich Świętych. Kościół ten, nadwyrężony przez pożary w 1600 i 1625 roku oraz zawalenie się wieży w roku 1804, został w 1807 roku zburzony z nakazu władz austriackich.
Obecny kościół parafialny, murowany w stylu renesansowym, zbudowany został wraz z sąsiadującym kolegium według planów Józefa Bricciusa w latach 1582-1594 dla osiedlonych w Jarosławiu w 1574 roku jezuitów. Ufundowała go Zofia z Odrowążów, żona wojewody pomorskiego Jana Kostki. W 1594 roku poświęcił go biskup Wawrzyniec Goślicki, pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty. Po kasacie jezuitów w 1773 roku został on zamieniony przez Austriaków na magazyn wojskowy. W 1808 roku książę Adam Czartoryski wykupił kościół i podarował go parafii. Jego wnętrze uległo spaleniu w 1862 roku. Po remoncie kościół został poświecony w 1863 roku. Konsekrował go pod wezwaniem Bożego Ciała sufragan przemyski biskup Jakub Glazer w 1890 roku. Wyposażenie kościoła wykonane zostało w XIX wieku. Szczególną czcią wiernych otaczany jest wizerunek Matki Bożej Śnieżnej, pochodzący z XVI wieku. Z dawnego wystroju kościoła zachowały się: krzyż z XVII wieku, wykonany przez Antoniego Osińskiego oraz późnogotycka (XVI wiek) figura Matki Boskiej z dawnej Kolegiaty. Polichromię wnętrza wykonał w 1912 roku Leonard Winterowski, a odnowił ją i uzupełnił w latach siedemdziesiątych Józef Steciński. Kościół posiada organy 32 głosowe, budowane podczas ostatniej wojny przez ks. Wojciecha Lewkowicza. Na zewnątrz kościoła znajduje się kolekcja 12 kamiennych figur: patronów kościoła i świętych zakonu jezuickiego.
Od wiosny 2007 roku, staraniem obecnego proboszcza parafii ks. Mariana Bocho, prowadzone są intensywne prace konserwatorskie, mające na celu przywrócenie dawnej świetności Kolegiaty
https://www.kolegiata.org/kolegiata
dodane na fotoforum:
