(12)
Podobnie jak sam Pałac, tak również otaczający go unikalny 30 hektarowy park od momentu jego założenia ulegał nieustannym przemianom. Po splantowaniu obwarowań znacznie powiększyła się jego powierzchnia.
Swój ostateczny wygląd ogród uzyskał w zasadzie w II połowie XVIII w., choć jeszcze w XIX przekomponowano go w stylu ogrodów krajobrazowych i wyraźnie poszerzono.
W inwentarzach ogrodów sieniawskich znajdują się informacje na temat uprawianych roślin użytkowych, głownie drzew owocowych w wewnętrznych kwaterach ogrodu. Mowa jest w nich także o kolekcjach roślin cytrusowych, uprawianych w donicach i drewnianych kubłach, latem wystawianych przed oranżerie. Nasiona różnych gatunków roślin sprowadzano z Turcji, Wiednia oraz innych zakątków Europy.
Kiedy panią ogrodów w Sieniawie była księżna Izabela Czartoryska, odegrały one istotną rolę w upowszechnieniu sztuki ogrodowej w całej Rzeczpospolitej.
W okresie międzywojennym pałac wraz ze stojącymi obok oficynami otaczał czworobok alei lipowych. W 30-ha parku rosły drzewa głównie liściaste z przewagą lip i dębów oraz duża ilość krzewów dekoracyjnych.
Po II Wojnie Światowej park dzielił smutny los razem z pałacem. Niepielęgnowany marniał i zarastał chwastami.
Obecnie, dzięki przeprowadzonej pod koniec lat 90-tych renowacji, zarówno pałac jak i park zyskały nie tylko wspaniały wygląd, ale stanowią niewątpliwą atrakcję architektoniczną Podkarpacia. Park ten jest obecnie jednym z najpiękniejszych w Polsce.
Na terenie parku znajduje się ogród włoski w stylu renesansowym, ogród angielski oraz park naturalny, który zamieszkują: sarny, dziki, lisy, sowy, jastrzębie i inna zwierzyna, dzięki czemu kompleks parkowy stwarza możliwość prawdziwego kontaktu z naturą.
źródło: https://www.sieniawa.net/hotel,park_i_ogrody.html
