Piękny Kraków...

Muszę się z tego wyleczyć.
Zacząć normalnie żyć.
Cieszyć się każda chwila.
Z miłości w końcu drwić.
I łapać płatki śniegu.
I kochać każdą kroplę deszczu.
Otulać się promieniami słońca
i Liczyć gwiazdy na niebie.
Zostawić przeszłość daleko w tyle.
Żyć.

Wika poetka ; ).