(0)
Neorenesansowy pałac - zbudowany dla Stanisława Karskiego w latach 1854-60 według projektu Henryka Marconiego i przebudowany na przełomie XIX i XX w. przez jego syna Władysława - otoczony był 10-hektarowym parkiem. Prowadziły doń dwie drogi: jednej strzegły zachowane do dziś dwa kamienne lwy, druga, od strony parku, biegła przez bramę zwaną "diabelską". Liczył 30 pomieszczeń: prócz sypialni, pokojów dziecinnych i gościnnych była też kaplica, trzy kolorowe salony (biały, czerwony i zielony), sala balowa, bilardowa oraz bogata biblioteka z ponad 9 tys. woluminów. Miał tu również swój apartament zaprzyjaźniony z rodziną biskup sandomierski Marian Ryx. Pałac wyposażono w rzadkie wówczas luksusy: światło elektryczne, centralne ogrzewanie, cztery łazienki z bieżącą ciepłą i zimną wodą oraz linię telefoniczną ze wszystkimi folwarkami.
dodane na fotoforum:
