....

Cóż trzeba więcej...

Od­kry­wam piękno w codzienności.
Śpiewem ptaków się fascynuję.
Ra­duję się każdym ges­tem dobroci.
Gdy in­ni niena­widzą ludzi ja ich miłuję.

W deszczu znaj­duję cud roślin wzrastania.
W po­wiewie wiat­ru la­su woń czuję.
Od tęczy uczę się barw dobierania.
Na ludzkich twarzach uśmiech maluję.

Cóż trze­ba więcej, gdy wokół piękna tyle?
Na każdym kro­ku czuć za­pach szczęścia.
Ludzie, przy­roda, ma­gia i motyle…
Wys­tar­czy tyl­ko mieć wrażli­we serce…

https://www.youtube.com/watch?v=OCx2PZdmCZQ#t=17
GDY PRZYJDZIE JESIEN