:)))))

Po falach życia stąpam powoli,
choć każdy krok to wyzwanie.
Po widnokręgu
wzrok swój unoszę
i słyszę serca wołanie.
Ach dokąd zmierzasz
rozbitku życia
przecież utoniesz powoli,
a ja unoszę stopy w nadziei,
że los oszczędzi niedoli.