Pałac w Śmiłowicach ....

W centrum Śmiłowic na wzgórzu w otoczeniu parku znajdował się pałac Zdanowskich. Front pałacu był piętrowy. Przed domem od strony południowej był kolisty gazon obrośnięty tujami, dokoła którego biegł podjazd pod dom. Front budowli piętrowy na środku balkon oraz tympanom podparty filarami. Parter domu od strony szosy miał tylko jeden ciąg pokoi, rozdzielony obszernym środkowym holem zwanym w języku domowym „salą”. W parterowym ciągu pomieszczeń po lewej stronie domu była kuchnia, pokój służebny i łazienka. W drugim ciągu na parterze oddzielone wąskim korytarzem od frontowych pomieszczeń były piwnice użytkowane jako spiżarnia i pralnia.

Od strony ogrodu dom był parterowy. Do pałacu wchodziło się przez długi ganek otoczony filarami. Z sieni były wejścia do dwóch pokoi położonych od strony ogrodu oraz do bardzo dużego pokoju jadalnego. Po lewej stronie z pokoju jadalnego wchodziło się do tzw. „gabinetu”, za którym był pokój sypialny, połączony z łazienką. Dom miał wodociąg i był skanalizowani, nie było elektryczności, oświetlano lampami naftowymi. Meble były różne, zbierane przez kilka pokoleń. Pokój jadalny miał meble w stylu „Biedermeira”. Najcenniejszy komplet hebanowych mebli salonowych zapisał w testamencie Juliusz Zdanowski dla zamku królewskiego na Wawelu. (Zostały one przekazane na ręce prof. Szyszko-Bochusza w 1938r) W domu znajdowało się wiele cennych obrazów, sztychów i dywanów. Najcenniejsza jednak była biblioteka, obejmująca ponad 1500 tomów, zbieranych przez kilka pokoleń. Szczególną wartość bibliofilską stanowiły francuskie książki medyczne pochodzące z pierwszej polowy XIX wieku, zgromadzone przez doktora Stańskiego. Księgozbiór ten został całkowicie rozproszony i zniszczony. („Legendy i obyczaje Ziemi Proszowickiej” pod redakcją Doroty Król)