....

Dziś czuję się jak liść na drzewie

targany wiatrem, który ostatkiem sił

próbuje walczyć z żywiołem.

I chociaż jeszcze wisi na gałęzi to wie,

że wkrótce wiatr porwie go w nieznane.

Usta me dziś się śmieją, a oczy

radością promienieją jednak w sercu burza

rozpętała się i jestem jak dziecko zagubione w niej,

które nie wie jaką wybrać drogę, gdzie pójść

i znaleźć schronienie kto go ogrzeje i powie,

że nie ma się czego bać, że burza to

przejściowe zjawisko,

po którym oczyszcza się wszystko.
Nie tracę nadziei ani wiary w to,

że przyszłość niesie wiele dobrego.

Cierpliwie poczekam na jej bieg,

aż wszystkie karty zostaną odkryte.

I tak będzie, co ma być,