Niebo ,znowu mnie zafascynowało o 8 rano...

Jest pewna kobieta dążąca do słońca,

Jest pewien mężczyzna na schodach do nieba...

Jest między nimi niepewność krążąca,

Oboje pragną ciepła jak chleba.

Są owe schody -do nikąd prowadzące

Bo przecież nie ma nieba bez słońca...

Jest owe słońce, lecz nie świecące,

Choć bardzo pragnie dać troche gorąca.

Oczy ukratniem dotykają spojrzeniami...

Ręce przypadkiem ocierają się o skórę...

I błękit nieba pod jej powiekami

Wraz z jej uśmiechcem rozgania chmurę...

...każdą chmurę na niebie.

Jest pewna kobieta co ma oczy słońca,

Jest pewien mężczyzna co włada niebem.

A między nimi niepewnośc krążąca...

Gdzie splotą ręce?

...w niebie.