KOŚCIÓŁ PARAFIALNY PW. ŚW. PIOTRA I PAWŁA
CHOBIENIA


kościółprzełom XIV/XV w.
Budynek kościoła parafialnego w Chobieni stanowi cenny przykład gotyckiej, przebudowanej w czasach baroku, budowli sakralnej.

Historia

Kościół parafialny w Chobieni (do 1945 r. - Köben a.O.) wzmiankowany był po raz pierwszy w 1446 roku. Powstał zapewne na przełomie XIV i XV wieku. W 1520 r. w dokumentach wymieniony był kościół miejski z kaplicą mariacką. Świątynię odnowiono w latach 1584-1587 przy udziale Georga von Kottwitza młodszego. Kościół spłonął dwukrotnie: w 1616 i w 1722 roku. Wieżę odbudowano w 1620 r. i zawieszono dzwon. Kościół do 1688 r. nazywano kaplicą „dworską”. W 1724 r. świątynię odbudowano. W latach 1725-1727 wykonano wyposażenie kościoła na koszt urzędników z cesarskiej faktorii solnej.

W 1607 r., przy kościele, Sebastian von Kottwitz zbudował kaplicę rodzinną, do której wejście prowadziło od strony cmentarza. Kaplica ta spłonęła w 1616 r., odbudowana została w 1620 roku. W XVII w. kaplica posiadała II kondygnację, a w jej pomieszczeniach mieściła się szkoła parafialna.

Opis

Kościół jest budowlą orientowaną, oskarpowaną, o zwartej bryle. Korpus kościoła nakryty jest dachem dwuspadowym, od wsch. przylega krótkie, zamknięte trójbocznie prezbiterium nakryte wielopołaciowym dachem; od zach. czworoboczna wieża górą przechodząca w ośmiobok, z wieżyczką klatki schodowej, nakryta ośmiobocznym hełmem. Elewacje gładko tynkowane. Okna zamknięte półkoliście; jedno okno ostrołuczne. Prezbiterium nakryte sklepieniem konchowym z lunetami, otwarte do nakrytej stropem nawy. Do nawy otwarte półkoliste arkady empor. Przed 1945 r. wnętrze prezbiterium i ścianę nawy z łukiem tęczowym pokrywały polichromie wykonane w XIX wieku.

Po 1945 r. wyposażenie kościoła zostało zmienione - do kościoła przeniesiono ołtarz z kościoła ewangelickiego.

Zabytek dostępny.