(5)
Konstanty Ildefons Gałczyński
Pieśń o żołnierzach z Westerplatte
Kiedy się wypełniły dni
i przyszło zginąć latem,
prosto do nieba czwórkami szli
żołnierze z Westerplatte.
(A lato było piękne tego roku).
I tak śpiewali: Ach, to nic,
że tak bolały rany,
bo jakże słodko teraz iść
na te niebiańskie polany.
(A na ziemi tego roku było tyle wrzosu na bukiety.)
W Gdańsku staliśmy tak jak mur,
gwiżdżąc na szwabską armatę,
teraz wznosimy się wśród chmur,
żołnierze z Westerplatte.
I śpiew słyszano taki: -- By
słoneczny czas wyzyskać,
będziemy grzać się w ciepłe dni
na rajskich wrzosowiskach.
Lecz gdy wiatr zimny będzie dął
i smutek krążył światem,
w środek Warszawy spłyniemy w dół,
żołnierze z Westerplatte.
jasna0 2010-09-01
piękny kwiat i śliczny wiersz Miłego dnia
danka 2010-09-01
pięknie upamiętniłaś 1 września 1939.........pozdrawiam Cię serdecznie z deszczowych Siedlec...miłego dnia:)
stachs7 2010-09-01
Pięknie.Pozdrawiam.
greta7 2010-09-01
Bardzo ladnie to zrobilaś Elu,
milej udanej środy Ci zycze,
pozdrawiam z deszczowych gór *)
artpolo 2010-09-01
Piękne upamiętnienie rocznicy 1 września...., ta różyczka cudowna.
Nawet aura przystosowała się ......i opłakuje...., pozdrowionka, dobrego nastroju życzę, milutkiego dnia :))
fo22ksi 2010-09-01
Bardzo ładny gest:) Pozdrawiam słonecznie :))
karmeli 2010-09-01
każde wydarzenie żyje tak długo dopóty ludzie o nim pamiętają.. pozdrawiam...
niktos 2010-09-01
Pozdrawiam wrześniowo:)
