Poezję rozbieram z błękitnych, złocistych szat
Zrywam z niej wszelakie ozdoby
Ubieram ją w zwykłe zgrzebne odzienie
I mówię po prostu – chce mi się żyć...
https://www.youtube.com/watch?v=UhraIfDqBqI
ricky 2020-03-10
Czarujesz obrazem...chce się żyć i być tutaj :)
Piękna całość Gabi, ukłony na miłe dzień dobry :)
sybital 2020-03-10
warto pokłonić się do drobin..wtedy czuć oddech....
radek 2020-03-10
Doceniam jak ciężko jest wyrazić swój przekaz artystyczny surrealizmem
Na tym portalu , gdzie większość fotek jest zupełnie zwyczajnych (prosto z aparatu) radzę rozglądnąć się za portalem o nieco wyższych aspiracjach
PODZIWIAM !
diadem 2020-03-13
Teraz jest ten czas /bo wolne/ i można delektować się poezją i nie tylko w zaciszu domowym, a Ty tak pięknie i zachęcająco wymownie pokazałaś obrazem...dziękuję i serdecznie pozdrawiam :)