***

Tam, wysoko ponad chmurami, gdzie ptak nie śpiewa
Wstają zorze, z łoskotem, gromami błyskawic
Ciągnąc radość ramionami Aniołów, dla Ziemi,
gdy z horyzontem Nieba miłośnie się zlewa.

Tam, wysoko, ponad chmurami, gdzie rozpacz nie sięga
Miłość przewala się huraganami tajemnic.
Cisza rażona piorunami olśnień… omdlewa...
(E. Bieńko-Kornacka, fragment)