malin 2008-04-13

Pukam do drzwi kamienia.
- To ja, wpuść mnie.
Nie mogę czekać dwóch tysięcy wieków
na wejście pod twój dach.
- Jeżeli mi nie wierzysz - mówi kamień -
zwróć się do liścia, powie to, co ja.
Do kropli wody, powie to, co liść.
Na koniec spytaj włosa z własnej głowy.
Śmiech mnie rozpiera, śmiech, olbrzymi śmiech,
którym śmiać się nie umiem.

Pukam do drzwi kamienia.
- To ja, wpuśc mnie.

- Nie mam drzwi - mówi kamień.

W.Szymborska

paulinaj 2008-04-15

Uwielbiam błędne skały, mam nadzieję że będę miała jeszcze okazje kiedys tam jechać....śliczne zdjecia...dziękuję za odwiedzinki

bozuena 2008-06-15

ja również tam lubię wracać :)