Moje miasto...

Wrocław - cmentarz żydowski przy ul. Ślężnej
Muzeum Sztuki Cmentarnej.

Plyta nagromna w grobowcu Rodziny Juliusa Schottlandera, jednego z najzamozniejszych mieszkanców Śląska.
Kupił tereny w okolicy Wrocławia (m.in. we wsiach Kowale, Partynice, Wysoka, Suchy Dwór i innych), a także nieruchomości w mieście. Na kontrakcie zaopatrzeniowym dla szóstej armii pruskiej, który otrzymał w czasie wojny Prus z Austrią w 1866 i z Francją 1870-1871 wzbogacił się już na tyle, że mógł sobie bezpiecznie pozwolić na działalność filantropijną. To dzieki niemu mamy we Wrocławiu Park Południowy. Inwestował w przemysł - młyny, cukrownie, cegielnie, cementownie - oraz w nieruchomości, w tym także w rolnicze posiadłości ziemskie. Schottländer był jedynym w Prusach Żydem–właścicielem ordynacji ziemskiej. W Ziębicach założył park miejski.

W rejonie dzisiejszego placu Grunwaldzkiego, na miejscu dawnego ogrodu zimowego Josefa Krolla, rozpoczął zabudowę miejską wytyczając w latach 1875-1879 ulice, które od imienia syna i bliżej niezidentyfikowanej osoby z rodziny nazwał Paulstraße i Gertrudenstraße (dziś Michała Wrocławczyka i Benedykta Polaka). W 1890 przebudował cukrownię na Sołtysowicach i wkrótce po tym wycofał się z aktywności inwestycyjnej w przemyśle, nie zaprzestając jednak działalności charytatywnej. Ustanowił fundację z przeznaczeniem wsparcia m.in. wrocławskich Żydów, a także ufundował w 1896 Żydowski Dom Starców i w 1903 Żydowski Dom sióstr szpitalnych, oba przy dzisiejszej Alei Wiśniowej. Do czasu dojścia do władzy nazistów w 1934 Julius Schottländer był patronem głównej ulicy wiodącej do jego majętności w południowej okolicy miasta Julius-Schottländer-Straße - dziś Karkonoskiej.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Julius_Schottl%C3%A4nder

dodane na fotoforum:

• Cmentarze