(3)
Żmigród – Tuż u stóp pensjonatu majestatycznie wznosi się niewielkie wzgórze. To Żmigród, tajemnicza góra, która nazwę zawdzięczająca Żmijowi, bogowi Słowian. To drugie, po Salve Regina najbardziej tajemnicze sandomierskie wzgórze: dawne miejsce kultu Słowian, którego istnienie skrzętnie zostało usunięte z kart historii przez kulturę chrześcijańską.
Z definicji książkowej: Żmigród to dwuczłonowa kulminacja o powierzchni 2,2 ha w Sandomierzu, u stóp wzgórza miejskiego. Obiekty o podobnej nazwie występują w Opatowie, Lublinie, w dolinie Wisłoki i wreszcie na pograniczu Ślaska i Wielkopolski, Usytuowane są zwykle na dawnych szlakach komunikacyjnych, mimo nazwy „gród" nie ma przesłanek mówiących za tym, że istniały w tym miejscu grody czy obiekty obronne. Wszystkie te obiekty natomiast były miejscami kultu i nie było na nim osadnictwa. Najwięcej interpretacji Żmigrodu wiąże się ze światem dawnych wierzeń. Do stóp góry spływają wody z miejskiego wzgórza. (...) Żmigród wyznacza zatem granicę pomiędzy wyżyną a kotlina, środowiskiem lądowym i wodnym, ośrodkiem osadniczym i peryferią. Żmij w wierzeniach słowiańskich jest opiekunem ogniska domowego, włada piorunami i walczy z potworami wodnymi. Przeciwieństwem żmija jest smok, istota akwatyczna, strzegąca dostępu do żywej wody i w niej zamieszkujący. Siła, która go niszczy jest ogień lub żar słoneczny. Żmij atakuje smoki pochłaniające i zatrzymujące wodę. Żmigród można zatem traktować jako miejsce ogrodzone - gród - obszar sakralny, który nie każdy mógł przekroczyć bez łamania zakazów i nakazów. Było to miejsce w jakiś sposób związane z istotą o nazwie żmij. Godna uwagi jest również hipoteza, że o kościele Św. Michała Archanioła, zniszczonym w czasie najazdu tatarskiego. Wszak w ikonografii Michał Archanioł walczy ze smokiem. (A. Buko, Początki Sandomierza)
dodane na fotoforum:
