(0)
Ciekawostki historyczne
Kinga, podobnie jak królowa Jadwiga przybyła do Polski z Węgier, kiedy to dopiero kształtowało się braterstwo dwojga narodów. Była trzecią z kolei córką króla Węgier Beli IV i Marii –córki cesarza greckiego Teodora Lasarisa. Już jako pięcioletnia dziewczynka została przyrzeczona księciu sandomierskiemu Bolesławowi Wstydliwemu. Dużą rolę w zawarciu tego małżeństwa wywarła siostra Bolesława, błogosławiona Salomea. Kinga spędza swój młodzieńczy wiek z przyszłym mężem w Sandomierzu pod opieką księżnej Grzymisławy i pedagoga Mikuli. Jest bardzo aktywna i taka pozostanie do końca swego wspaniałego życia. Duży wpływ na jej sylwetkę duchową wywarły błogosławiona Salomea, błogosławiona Bronisława, jak również wspomniana Grzymisława. Królewska rodzina Kingi to ród, który wydał wielu świętych: Stefana –głównego patrona Węgier, jego syna Elmeryka, Władysławę, Elżbietę Turyńską, Jadwigę Śląską, Agnieszkę z Pragi i wreszcie młodszą siostrę Kingi, Małgorzatę.
Rok 1241 to czas najazdu Tatarów na ziemie polskie. Sandomierz upada, a młoda Kinga musi uciekać do Krakowa, a później w Pieniny i na Morawy. W czasie jej życia Tatarzy najeżdżają na Polskę jeszcze dwa razy. W przyszłości Król Węgier, chcąc ochronić swój kraj przed Tatarami, ślubuje Bogu przeznaczyć kolejne własne dziecko na służbę Bogu. Modlitwa zostaje wysłuchana i w 1227 po śmierci Dzingis - Chana Tatarzy cofają się spod granic Polski.
Po śmierci seniora rodu Piastów, który miał prawo do Księstwa Krakowskiego sukcesja Krakowa przypadła Bolesławowi Wstydliwemu. Wraz z Kingą, która przeznacza swój posag na potrzeby Księstwa, zajmuje się on odbudową kraju. W tym czasie imponuje Indze święty Franciszek oraz idea umartwień dla Jezusa.
Rok 1246 to rok ślubu Kingi z Bolesławem w Krakowie. Przez pierwszy rok małżeństwa Kinga wywiera na Bolesławie wstrzemięźliwość. W kolejnych latach dąży do jej przedłużenia, na co Bolesław po pewnym oporze przystaje. Nadal przeznacza swoje pieniądze na ratowanie Księstwa, a Bolesław w podziękowaniu przekazuje jej na własność Ziemię Sądecką. Tutaj Kinga zakłada szereg osad na prawie magdeburskim. Sprowadza do Polski górników by pracowali w nowoodkrytej kopalni soli w Bochni. Kinga dba o rozwój sztuki. Doprowadza do wprowadzenia do nabożeństw polskich pieśni. Poleca przetłumaczyć na język polski Psałterz Dawidowy.
Wraz ze śmiercią w 1279 r. Bolesława Pobożnego, Kinga spełnia marzenie całego swojego życia i wstępuje do założonego przez siebie klasztoru Klarysek w Starym Sączu. Rezygnuje z roszczeń do tronu by Leszek Czarny bez trudu objął panowanie w stolicy. Kiedy postanawia on odebrać Kindze Ziemię Sądecką, kieruje ona sprawę do Stolicy Apostolskiej i wygrywa.
W wieku 57lat poważna choroba przykuwa Kingę do łóżka. Gdy pomimo choroby czuje się lepiej szyje ubranka dla sierot i wdów. Umiera 24 lipca 1292 i w tym dniu Kościół w Polsce wspomina ją w modlitwie liturgicznej jako świętą.
/ciekawostki/
dodane na fotoforum:
