Łagów k/Kielc

Łagów położony jest w Górach Świętokrzyskich, na wschodnim krańcu Padołu Kielecko-Łagowskiego. Na południe od Łagowa rozciąga się Pasmo Orłowińskie. W kierunku północno-zachodnim znajduje się Wał Małacentowski i Pasmo Bielińskie. Wieś przecina rzeka Łagowica.

Przez Łagów przebiega droga krajowa nr 74 z Kielc do Zamościa oraz droga wojewódzka nr 756 ze Starachowic do Stopnicy.
Historia[edytuj]

Pierwsze wzmianki o Łagowie pojawiły się już w XI wieku. Jak podaje Jan Długosz w swoich kronikach, w 1086 r. Władysław Herman za wstawiennictwem żony, Judyty podarował wieś kapitule kujawskiej, która urządziła w niej siedzibę kasztelana (prawdopodobnie istniał tu zamek, ale do dziś nie zachowały się żadne jego ślady). W 1375 r. królowa Polski i Węgier, Elżbieta, wydała w Sandomierzu przywilej zezwalający włodarzowi Łagowa, bp. Zbilutowi na zamianę wsi w miasto. Przywilej ten został potwierdzony w 1390 r. przez Władysława Jagiełłę. W 1502 r. miejscowość doszczętnie spalili Tatarzy. W XV wieku miasto stało się znanym ośrodkiem rzemiosła, głównie garncarstwa. Wydobywane były tu rudy żelaza i ołowiu. W 1869 roku Łagów utracił prawa miejskie. Podczas II wojny światowej wieś leżała w strefie przyfrontowej przyczółka baranowskiego, ulegając tym samym znacznym zniszczeniom.

W latach 1975–1998 Łagów administracyjnie należał do województwa kieleckiego.

dodane na fotoforum:

• Świętokrzyskie