ŻURAW-koroniasty to jeden z najpiękniejszych ptaków. Ma ponad metr wzrostu, skrzydła o ogromnej rozpiętości oraz długą, smukłą szyję, charakterystyczną także dla innych gatunków żurawi. Samiec i samica wyglądają podobnie. Ciemne pióra na grzbiecie stanowią interesujące zestawienie z nieskazitelnie białymi piórami okrywającymi oba skrzydła i przechodzącymi w złoty kolor w pobliżu ogona. Zachwycająca jest głowa żurawia koroniastego. Na czole i podgardlu oraz wokół policzków w kolorze kości słoniowej rosną miękkie aksamitno czarne pióra. Oczy mają śliczną jasnobłękitną barwę. Spod czarnych piór podgardla zwisają długie, jaskrawoczerwone korale. Gdy żuraw wyciągnie poziomo szyję, dyndają niczym szkarłatny wisiorek. Najbardziej jednak przykuwa uwagę efektowny pióropusz z wąskich, lśniących piór, które złocą się w promieniach słońca i układają we wspaniałą, symetryczną koronę. Pary żurawi koroniastych najprawdopodobniej dobierają się na całe życie. Zamieszkują wiele rejonów Afryki Wschodniej, zwłaszcza bagna i mokradła, gdzie zakładają gniazda i wychowują młode. Gniazdo to stożkowaty stos z trawy i trzciny, na którym samica składa dwa lub trzy wielkie zielonkawoniebieskie jaja. Wysiaduje je później na zmianę z samcem, a po miesiącu wykluwają się pisklęta. Rodzice wspólnie karmią swe puszyste, świeżo opierzone potomstwo, troszczą się o nie i odważnie go bronią. Ptaki te żywią się głównie owadami, żabami, małymi wężami oraz nasionami. Swymi długimi szczudłowatymi nogami o wielkich stopach szybko przygniatają do ziemi i pochłaniają wszelkie małe stworzonka, jakie wynurzą się z traw. Żurawie koroniaste są zapalonymi i fascynującymi tancerzami. Trzepocząc wielkimi barwnymi skrzydłami, wznoszą się pionowo w górę, a potem opadają na ziemię łagodnie jak na spadochronie. Wdzięcznie pląsając wokół partnera, odbijają się w górę i kiwają głowami w szybkich zabawnych ukłonach. Stają wyprostowane z rozpostartymi ogromnymi skrzydłami i prezentują piękne barwy piór okrywowych. Niekiedy para wytwornie wygina szyje i patrzy sobie w oczy. Dotykając się dziobami, ptaki wydają niskie, buczące dźwięki, jakby śpiewały serenady. Potem znów się prostują i wznawiają swój wyszukany ptasi balet. Żurawie dość dobrze znoszą obecność ludzi i łatwo się oswajają (uwidoczniłem to poniżej na zdjęciach). Ze względu na zachwycające ubarwienie i sylwetkę oraz fascynujące pokazy taneczne są częstymi mieszkańcami ogrodów zoologicznych i poszukiwaną ozdobą prywatnych posiadłości i ogrodów. Są dwa gatunki żurawi koroniastych: koronnik szary i czarny, które obecnie posiadam w swojej hodowli./cygnus/

dodane na fotoforum:

• Świętokrzyskie
• Ornitologia