Górki pierwotnie nosiły nazwę Klimontów. Po założeniu miasta Klimontów na pobliskich gruntach wsi Ramuntowice przez Jana Zbigniewa Ossolińskiego od 1604 roku nazywane były Starym Klimontowem. Nazwa Górki pojawiła się w XVIII wieku. Nazwa Górki pochodzi najprawdopodobniej od wzgórz górujących nad doliną Koprzywianki.
Historia[edytuj]

Założycielem Górek (Klimontowa) był w XIII wieku Klemens z Ruszczy, kasztelan krakowski, doradca Bolesława Wstydliwego. W XV w. Górki (Klimontów) nabyli Ossolińscy herbu Topór, mających swą siedzibę w Ossolinie. Pierwszym właścicielem z tego rodu był dworzanin Władysława Jagiełły, Jan zwany Ossolińskim od siedziby rodowej w Ossolinie zmarły w 1436. Po Ossolińskich wieś w 1650 roku przeszła w ręce Samuela Kalinowskiego herbu Kalinowa, a następnie Morsztynów i księcia Janusza Aleksandra Sanguszki herbu Pogoń Litewska. Od 1760 r. była posiadaniu rodu Ledóchowskich herbu Szaława.

Za Królestwa Polskiego istniała gmina Górki[1].

W 1827 roku wieś liczyła 15 domów i 213 mieszkańców.

W XIX i XX wieku we wsi znajdowała się siedziba administracji dóbr klimontowskich. W skład dóbr klimontowskich wchodziły cztery wsie: Górki Klimontowskie, Julianów, Nawodzice, Smerdyna oraz pięć folwarków: Szymanowice, Podgórze, Żyznów, Rybnica, Nowa Wieś. Łączny obszar dóbr wynosił 5 893 mórg. W tym: 2 103 morgi gruntów ornych, 278 mórg łąk, 406 mór pastwisk, 48 mórg stawów hodowlanych, 2 925 mórg lasów oraz 133 morgi nieużytków i placów. W skład majątku wchodził również browar, olejarnia, pięć młynów wodnych (m. in. w Górkach i Rybnicy), młyn do mielenia gipsu, piec wapienny, cegielnia. Na terenie dóbr eksploatowano też pokłady kamienia budowlanego, wapienia i gipsu.

W 1861 roku hrabina Karolina Ledóchowska zniosła w w dobrach klimontowskich pańszczyznę. Na pamiątkę tego kazała odlać o wysokości ok. 15 cm dla dawnych poddanych z napisem "Boże, wspieraj nas, w Tobie nadzieja nasza" z jednej strony, a z drugiej "pamiątka zniesienia pańszyzny w r. 1861, dobra Klimontowskie"[1]..

W 1881 dobra klimontowskie z rąk Ledóchowskich zakupił Karski, właściciel majątku Włostów.

W tym roku Górki liczyły 20 domów i 215 mieszkańców. Do dworu należało 519 mórg, a do włościan 164 morgi. We wsi również znajdował się młyn wodny.

Włodzimierz Karski rozbudował w 1896 roku pałac Ledóchowskich w stylu renesansowym z dwiema wieżami i obszernym tarasem. W parku w stylu angielskim, zbudował oranżerię[1].

Ostatnim właścicielem dóbr do 1944 roku był Andrzej Karski.

dodane na fotoforum:

• Świętokrzyskie
• Krajobrazy polskie