[18130574]

Historia Śmiłowa

Wieś ta najprawdopodobniej swoją nazwę wywodzi od Śmiła. Lokalna tradycja pozwoliła przetrwać legendzie, która mówi o kościele zapadłym niegdyś w niewielkim dziś stawie. Po raz pierwszy w zapiskach Śmiłów pojawił się już w XVI w. Przez kilka następnych wieków wieś ta zawsze była związana z dobrami rodu Czyżowskich, właścicieli niedaleko położonego Czyżowa Szlacheckiego. W roku 1762 dobra na skutek podziałów rodzinnych otrzymał Andrzej hrabia Lanckoroński z Rożek pod Sandomierzem. W roku 1792 wieś znajduje się w posiadaniu Józefa Wiercińskiego, którego córka dostawszy w wianie dwór wyszła za mąż za Cypriana Baczyńskiego i dwór na prawie 140 lat stał się siedzibą tego znanego w rodu. Kiedy w 1934 roku bezpotomnie zmarł Czesław Baczyński, wdowa po nim, sprzedała ziemię wraz z zabudowaniami Janaszom, znanym nie tylko w Polsce twórcom nowych odmian buraków cukrowych. Potrzebowali oni na potrzeby swoich badań i produkcji nasion dużej połaci urodzajnej ziemi, typowej dla uprawy buraków, dlatego właśnie okazja kupna dworu w Śmiłowie była dla nich nie lada okazją. I w ten sposób w Śmiłowie rozpoczęła się epoka uprawy buraka cukrowego, trwająca do dziś. Niewątpliwie niezwykłym zabytkiem w Śmiłowie jest kompleks dworcowo— pałacowy z II połowy XVIII wieku składający się z barokowo-klasycystycznego dworu, XIX wiecznego parku krajobrazowego z reliktami XVIII wiecznego parku geometrycznego, oficyny dworskiej i spichlerza. Dwór został zbudowany w II połowie XVIII wieku, prawdopodobnie w roku 1798 w stylu barokowym, nakryty mansardowym, gontowym dachem .


Śmiłów Zabytkowy Dworek


W XIX wieku dwór był przebudowywany dwukrotnie. W I połowie XIX wieku dobudowano frontowy portyk czterokolumnowy, a w elewacji ogrodowej dodano sześciokolumnowy portyk wgłębny. W II połowie XIX wieku dobudowano dwie boczne przybudówki w szczytach domu. Układ wnętrza jest dwutraktowy, typowy dla XVIII wiecznych dworów, z sienią i salonem na osi domu. Jedno z pomieszczeń dworu posiada sklepienie kolebkowe z lunetami. Pierwotnie był to skarbczyk dworski. Dwór jest w części podpiwniczony. Piwnice pochodzą z XVII wieku i są pozostałością XVII wiecznej, drewnianej budowli (być może dworu), która prawdopodobnie spłonęła. Obok dworu w XIX wieku zbudowana została oficyna dworska. Przed wojną w budynku na parterze mieściły sie kuchnie, po jednej stronie "pańska" po drugiej dla czeladzi dworskiej. Na górze zaś pokoje gościnne. Dwór obecnie jest własnością prywatną, doprowadzony do dawnej świetności przez obecnych właścicieli.

W parku Śmiłowskim rośnie pielęgnowany do dziś pomnik przyrody okazała lipa drobnolistna.

dodane na fotoforum: