Położony u stóp Szczytniaka (554 m n.p.m.) Piórków jest wsią znaną już z "Liber Beneficiorum", gdzie figuruje jako "Pirkow". Jeszcze później, bo w XVI w. osadę nazywano Pierkowem. Na przełomie XVIII i XIX wieku była to mała wioska, licząca zaledwie około 50 domostw i niewiele ponad 400 mieszkańców.
Już w wiekach średnich wchodził Piórków w skład szerokich włości biskupów krakowskich.

Z tych czasów zachował się dokument, datowany na 1399 rok, z którego wynika, iż ówczesny biskup - Mikołaj z Kurowa - nadał pewne przywileje Przecławowi Mleczkowicowi, młynarzowi, "dla młyna wzniesionego na rzece Łagowicy i zwanego Wbrogow".

Długosz informuje z kolei, że w Piórkowie istniał w XV wieku dwór biskupi, folwark,a także 8 łanów kmiecych, trzech ogrodników, którzy płacili dziesięcinę w wysokości 8 grzywien i dwie karczmy. Istotne pożytki z tych dóbr czerpał bezpośrednio sam biskup. Osada była na tyle znaczna, że w rejestrze poborowych z 1508 roku została z pobliskim Łagowem zaliczona do rzędu miast! Jednak z kolejnych rejestrów wynika, że w 1578 roku Piórków ponownie został określony jako wieś w parafii Łagów. Wieś liczyła wtedy 5 łanów ziemi i 5 osadników.

W czasach Stanisławowskich (II poł. XVIII wieku) wraz z rozwojem manufaktur i narodzinami polskiego przemysłu powstał tu wielki piec hutniczy, zbudowany przez dyrektora fabryk żelaznych w dobrach biskupich, Szoberta. Piec nie zachował się.
W roku 1827 wieś liczyła 51 gospodarstw, zamieszkiwało ją 469 mieszkańców. W końcu XIX wieku był wsią gminną w powiecie opatowskim, oddalony 17 wiorst od Opatowa. Posiadał urząd gminy, liczył 799 mieszkańców, stało 135 domów. Folwark był majoratem rządowym - 610

dodane na fotoforum:

• Świętokrzyskie
• Kapliczki
• kapliczka
• Województwo świętokr