Zapętle­ni w be­zen­su słowach
w naszych oczu wymowach
Prag­niemy wspom­nień realnych
marzeń namacalnych.
w do­mach przy smut­nych me­lodiach siedzimy
przez przeszłość cierpiny.
Czas bez­li­tośnie płynie,
a szczęście co­raz bar­dziej gi­nie.
Czy to kiedyś mi­nie?

PsychosocialNeko