(8)
Do wróbla
Nie przeto, żeś jest jako skowronek wysoki,
Który nad ziemią kręgi dźwięczące zatacza
I wzbity niewidzialnym ziarnkiem pod obłoki
Wiedzie w pole do pracy wczesnego oracza;
Nie przeto, że jak słowik, namiętny towarzysz
Majowych nocy, słodką wonią bzu pijanych,
W zaczarowanym świetle księżyca kojarzysz
Uniesieniem miłosnym serca zakochanych;
Lecz czczę cię, wróblu, w skromnym tym panegiryku
Przeto, że nie masz innych cnót, zalet i chwały,
Wszędobylski, bezczelny, głodny uliczniku,
I w szarej swej beztrosce gwiżdżesz na świat cały.
Zwierzęta Świata - Wróbel - Miejski Cwaniak - czytała Krystyna Czubówna - Berlin ZOO
https://www.youtube.com/watch?v=7XZJvoQewrY&feature=youtu.be
https://youtu.be/7XZJvoQewrY
dodane na fotoforum:
