Zamek Książąt Pomorskich w Szczecinie

widok z lotu ptaka
Historia

Początki szczecińskiego zamku książąt pomorskich sięgają XII wieku. Przypuszczalnie wzniósł go pierwszy władca Pomorza Zachodniego Warcisław. Na przełomie XII i XIII wieku do Szczecina swą siedzibę przeniósł z Kamienia Bogusław II, wnuk Mieszka III Starego, a rozbudowę drewnianego jeszcze wówczas dworu rozpoczął jego syn Barnim I, który w 1237 lokował miasto na prawie lubeckim i 16 lat później przyznał mu magdeburskie prawa miejskie. Prawdopodobnie w 1283 Szczecin lokacyjny uzyskał stopniowo budowane fortyfikacje. W roku 1345 próba wybudowania przez Barnima III nowego, murowanego dworu wywołała burzliwe protesty mieszczan, obawiających się utraty samodzielności ich miasta. Książęcy robotnicy zostali rozpędzeni, a częściowo wzniesione mury zburzone. W wyniku zawartej ugody, w której pośredniczyli: biskup kamieński Jan oraz książę wołogoski Bogusław, rada miejska zobowiązana została do rychłej odbudowy zniszczonego wcześniej przez podburzonych mieszczan gmachu. Obok niego wkrótce powstała kaplica św. Ottona, w przyszłości powiększona i podniesiona do rangi kolegiaty.

Obecnie zamek książąt pomorskich po przeprowadzonej w drugiej połowie XX wieku odbudowie przedstawia formę XVI-wieczną, dumnie prezentując zrekonstruowane renesansowe attyki i hełmy. Jest on współcześnie centralnym ośrodkiem życia kulturalnego na Pomorzu Zachodnim. Często odbywają się tutaj koncerty muzyki klasycznej. Przy zamku działa Zespół Wokalistów i Instrumentalistów Camerata Nova, kameralne kino Zamek, Teatr Krypta, kabaret Piwnica Przy Krypcie; w jego salach organizowane są seminaria, spotkania naukowe, imprezy promocyjne itp. W skrzydłach południowym i północnym znajdują się dostępne do zwiedzania sale i komnaty, a także galerie wystaw artystycznych. W skrzydle wschodnim mieści się ekspozycja odnalezionych w 1946 sarkofagów m.in.: Bogusława XIV, Filipa II i Franciszka I. Można wspiąć się również na 60-metrową Wieżę Dzwonów z galerią widokową. Na zamku funkcjonuje Centrum Informacji Turystycznej, Urząd Marszałkowski, Urząd Stanu Cywilnego, (co najmniej) dwie restauracje i sklepik z pamiątkami. Latem panuje tutaj zawsze spory ruch z jego nieodłączną częścią w postaci zorganizowanych oddziałów niemieckich staruszków, których zachowanie oraz wygląd od biedy też można zaliczyć do miejscowych atrakcji.