Dziś nie będzie pozytywnej notatki. Nie potrafię wykrzesać z siebie ani grama optymizmu. Umieram. Kompletnie niekompletna. Nie radzę sobie. Coś się jebie. A ja tak cholernie się boję, że całe moje szczęście trafi szlak. Powiedz mi co się dzieje. Dlacego nie odpisujesz? Dlaczego nie odbierasz moich telefonów? Co się stało, że tak nagle stałeś sie tak nieczuły, tak cholernie obojętny? On odszedł. Zostałam zupełnie sama. Nie czuję, że żyję. Już nie wierzę w szczęśliwe zakończenie. Wszystko się posypało. Znowu mi nie wyszło. A tak długo czekałam właśnie na kogoś takiego jak Ty. A teraz Ty mnie nie chcesz. I tak zwyczajnie niszczysz to wszystko co razem zbudowaliśmy. Ja nie dam rady dalej żyć. Nie bez ciebie.Nie dam rady. Zrobię coś głupiego, już się niszczę. W dupie mam opinie ludzi, którzy gówno wiedzą o tym co ja czuję! Mam gdzieś szkołę, oceny i jutrzejszą kartkówkę z matmy! Wróć, błagam. Ja nie chce tak żyć. Zostań. Zrozum mnie proszę, przecież nie wymagam wiele tylko bądź. Wiem, że byłam ślepa i głupia i nie doceniałam jak wiele mam. Nie doceniałam Ciebie, wiąż chciałam wiecej a sama nic nie dawałam. Nie doceniałam twoich starań, a przecież tak wiele dla mnie robiłeś. Docenisz jak stracisz-no i stało się. Błagam o jeszcze jedną szansę.