moje miejsce na ziemi

Płynie sobie Węgorapa - rzeka
Swym spokojnym nurtem turystów urzeka
Płynie z Węgorzewa
Przez łąki przenika
Aż dociera w mokrym tańcu
Tu do Ołownika
Piękny nasz Ołownik
Sennie sobie leży
Na zielonej mapie kraju
Przy samej rubieży
Wszędzie stąd daleko mamy
Lecz w sumie nie narzekamy
Że daleko? Kto to wie?
Czy to dobrze? Czy to źle?
Kin, teatrów tu nie mamy
Za to lekko oddychamy
Nie ma przemysłu - ale jest tlen
Stara, unikalna aleja dębowa
Służy każdemu kto spacer lub "kije" zaplanował
Ostre są zimy, lata gorące
Wieczory- komarami bzykające
Piękno natury, bobry, jelenie
A wczesnym rankiem - żurawi trąbienie.
Jola B.