Dziwny jest ten świat...

- Na świecie nic nie jest całkowicie złe, - Nawet zepsuty zegar dwa razy na dobę wskazuje właściwą godzinę...


...prawo moralne we mnie.

To pięknie brzmi. Pewnie większość z nas chciałoby tak o sobie rzec.
Czy można? Czy ktoś dał nam prawo do takiej postawy? Kto z nas jest bez grzechu - przynajmniej na tyle by rzucić kamień? Niby nikt, ale czy na pewno? Ile to razy poddajemy innych naszej ocenie: "On jest głupi.", "Ty debilu", itp… Czy to nie są oceny? Czy to nie jest używanie "prawa moralnego we mnie"? Znów pytam: kto nam je dał?

Można oczywiście pójść w skrajność. Ocenianiem jest właściwie nieomal każde zdanie jakie wypowiemy. Powiesz: "Dziękuję" i już oceniłeś: podziękowałeś, bo ktoś zrobił coś po Twojej myśli… No ale o tym tu nie będę pisał. Chodzi mi raczej o naszą skłonność do pochopnych ocen. Często oceniamy innych nie wiedząc jak jest naprawdę. Mamy jakieś informacje ale czy kompletne? Czy zastanawiamy się jak sprawa wygląda z drugiej strony? Tak łatwo jest zranić słowem, niesprawiedliwą oceną. Tak łatwo samemu paść ofiarą takiej sytuacji. I co wtedy? Czy to uczy nas pokory, czy to wyzwala tolerancję?

Sam wpadam czasem w pułapkę takiego zachowania. Często zanim się zorientuję jest za późno. Słowa "poszły w eter". Ktoś je odebrał. Zrobiło się smutno. Zraniłem.
Zastanów się zanim wypowiesz ocenę. Wzburzenie i emocje źle doradzają.

"Dziwny jest ten świat, że ktoś słowem złym zabija tak, jak nożem."

https://www.youtube.com/watch?v=Gizg-rKtMmw