Język …miłości …muzyki …sztuki

Kiedy znajdziemy się w innym kraju, wśród ludzi mówiących nieznanym przez nas językiem i kiedy nie ma blisko nas kogoś kto mógłby nam służyć za tłumacza, wówczas czujemy się nie najlepiej. Tracimy pewność siebie, jesteśmy zdezorientowani i zagubieni, rozglądamy się za kimś, kto by nas zrozumiał i pomógł. Kto ma większą odwagę próbuje ratować się w takiej sytuacji i dogadać przy pomocy odrobiny zasłyszanych gdzieś obcych słówek wspieranych obfitą gestykulacją i podnoszonym niezauważalnie głosem. Często takie rozmowy zaprawione są swoistym komizmem a ich skutek bywa bardzo różny, zależny bardziej od wyobraźni i domyślności rozmówców niż używanych słów. Tak czy inaczej zazwyczaj trudno porozumieć się, gdy się mówi różnymi językami.

Takie trudności w porozumiewaniu się zdarzają się jednak i wśród ludzi mówiących tym samym językiem. Ile to razy byliśmy sami świadkami czy uczestnikami takich dyskusji, w których trudno było dojść do porozumienia, choć wydawało się że słowa i używana składnia jest taka sama. Można się zatem nie dogadać, choć mówi się tym samym językiem. Słyszymy później pretensje od każdej ze stron dyskusji. A to dzieci narzekają, że ich rodzice nie rozumieją, ci z kolei własnych pociech, że starsze pokolenie nie rozumie młodego i odwrotnie, że syty nie rozumie głodnego, bogaty biednego a zdrowy chorego. Choć mówimy wydawałoby się tym samym językiem.

Jest jednak język, który rozumiemy wszyscy bez względu na wiek, wykształcenie, kolor skóry - to język miłości. Nie potrzeba w nim wielu słów, ale konieczna w nim zawsze odrobina serca, wrażliwości i wyobraźni. To język, który jest zapisany w nas od stworzenia świata…

Doskonały przykład : https://www.youtube.com/watch?v=qy_4n23hezs

Warszawa 8/2010